Verdieping van de vastgoedcrisis door (over)regulering in de volkshuisvesting?

Het is duidelijk dat de vastgoedcrisis grote gevolgen heeft voor de mogelijkheden van woningcorporaties om hun taken op korte en lange termijn te realiseren, ongeacht hoe je over de taakstelling van woningcorporaties denkt. Het verdienmodel van corporaties is vrijwel uitsluitend gebaseerd op opbrengsten uit vastgoed, bestaande uit de huur, de verkoop van bestaand bezit en de verkoop van nieuw gebouwde koopwoningen. Aangezien woningcorporaties in een sterk gereguleerde markt opereren, is de focus in deze bijdrage met name gericht op de invloed die de overheid middels wet- en regelgeving heeft op woningcorporaties. Daarbij kan een onderscheid gemaakt worden tussen de regelgeving die vrijwel uitsluitend op corporaties is gericht dan wel vrijwel uitsluitend corporaties raakt en de overige regelgeving. Daarbij zal ik proberen de effecten van die regelgeving te duiden.

Om een globaal inzicht te krijgen in de invloed van de overheid op corporaties, behandel ik hieronder kort het wettelijk kader. Vervolgens zal ik een aantal maatregelen van de overheid tegen het licht houden om te zien wat de effecten daarvan zijn op de middelen van woningcorporaties. Daarbij behandel ik zowel reeds geldende wet- en regelgeving als reeds aangekondigde voorgenomen wet- en regelgeving.