Zwijgen als bewijs?

Hoewel een verdachte recht heeft om te zwijgen, mogen aan het zwijgen van de verdachte volgens de rechtspraak van het EHRM en de Hoge Raad conclusies worden verbonden. Eerder onderzoek gaf meer inzicht in de rol die zwijgen kan spelen in de totstandkoming van de bewijsbeslissing van de Nederlandse feitenrechter: zwijgen kan ten eerste worden gezien als het uitblijven van een alternatieve verklaring voor belastend bewijs en ten tweede kan aan zwijgen een connotatie van schuld worden verbonden. Op grond van literatuurstudie wordt in dit artikel onderzocht hoe deze eerdere bevindingen kunnen worden begrepen aan de hand van drie theoretische benaderingen van bewijzen in het strafrecht en welke inzichten deze benaderingen rechters kunnen bieden bij het redeneren met bewijs en zwijgen.