​Een verborgen casino in je telefoon: de vervagende lijn tussen gokken en gamen

Videospellen bevatten steeds vaker ‘loot boxes’. Omdat dit in-game aankoopopties zijn die op kans berusten, en de markt voor games proportioneel veel kwetsbare minderjarigen bevat, rijst de vraag of de spelers van games (consumenten) voldoende worden beschermd.

Loot boxes vallen juridisch gezien wél onder de kansspelwetgeving als de inhoud geconverteerd kan worden naar ‘echt geld’, maar ze vallen erbuiten indien dit niet kan. De wetgever stelt dat in het eerste geval de consument bescherming geniet middels toezicht van de Kansspelautoriteit, en in het tweede geval van de Autoriteit Consument en Markt. Echter, de bescherming van de ACM ziet niet op de voorkoming van kansspelverslaving, omdat verslavingspreventie niet in het takenpakket van de ACM zit. Verslavingspreventie is echter wél nadrukkelijk een van de doelen van de wetgever geweest bij het opstellen van de kansspelwetgeving, met hierbij extra focus op het beschermen van minderjarigen. Dit maakt dat het onderscheid waarin loot boxes aan twee zijden van de kansspeldefinitie kunnen vallen problematisch is, omdat psychologisch gezien beide varianten loot boxes evenzeer de elementen van gokken bevatten.

Geconcludeerd wordt dan ook dat het huidige onderscheid ertoe leidt dat spelers van games die loot boxes bevatten niet worden beschermd in de mate die de wetgever heeft willen bewerkstelligen.