Een advocaat hoeft, in tegenstelling tot een spelersmakelaar, geen licentie te behalen wanneer hij activiteiten verricht die gericht zijn op het tot stand komen van een arbeidsovereenkomst en/of transfer van een voetbalspeler. Het is echter nog maar de vraag of een advocaat vanwege zijn positie, kennis en vaardigheden per definitie geschikt is om een speler (of club) bij te staan. Arbeidsbemiddeling behoort immers niet tot de kerntaken van een advocaat en daarnaast kan niet worden gesteld dat een advocaat per definitie beschikt over de relevante juridische en sportieve kennis. Een belangrijk punt van aandacht betreft daarnaast de tegenstrijdigheid tussen de Wet allocatie arbeidskrachten door intermediairs (Waadi) en het voor advocaten geldende verbod op ‘no cure, no pay’. Op grond van de Waadi mag er geen tegenprestatie van de werkzoekende worden gevraagd wanneer er sprake is van arbeidsbemiddeling. Wanneer een advocaat contact legt tussen een speler en een club, maar er uiteindelijk geen deal tot stand komt, moet de advocaat zijn werkzaamheden echter op grond van de gedragsregels wel in rekening brengen.
Om toegang te krijgen tot het gehele artikel heeft u een abonnement nodig. Meer informatie over de abonnementsvormen en prijzen kunt u hier vinden.
Abonneren op dit tijdschrift